Shangrila Home III

Ondertussen ben ik nog altijd druk aan het werk in het huis voor straatkinderen. Sinds 27 december ben ik hier als enigste vrijwilliger. Normaal zou er de 10januari een nieuwe toekomen, maar die haar grootmoeder is overleden en dus terug naar huis gekeerd. Gisteren is er een nieuw meiske toegekomen en wanneer dat die is ingewerkt zal het wat rustiger worden. Nu heb ik elke dag shift en geen rustdag tussen, het is druk! Sinds maandag hebben de kinderen vakantie en dan eisen die ook meer aandacht. Na de tweede dag vakantie begonnen der al kinderen zich te vervelen. Vandaag zijn we met 12 kids naar gokarna gewandeld. Dit is een pottebakkersatelier waar 5 gasten werken die vroeger eveneens op straat leefden. Als alles goed gaat kunnen die later doorstromen in de Home hier. Elke voormiddag komen ze te voet (een uurke wandelen) naar Shangrila om er les te volgen, gaande van engels, computer en nepali. Tegen 1 uur vertrekken ze hier weer en dan begint hun werk in de pottebakkerij. De 12 waren allemaal enthousiast om es iets anders te kunnen doen dan te voetballen met n tennisbal, te "rekkeren", tv te kijken, te kleuren, ... Er waren 5 kleine snuiters van 5-6jaar mee en de groteren die zorgden er schattig voor! Het is hier precies een grote familie waar iedereen voor iedereen zorgt! In Gokarna hebben ze dan wat met klei zitten spelen, proberen potten te draaien en vooral rennen en ravotten! Bij sommige kinderen zit het straatleven er echt nog ingebakken. Ze mochten elk iets kiezen uit het atelier om mee naar huis te nemen, eentje ervan had bij de controle toch weer haar zakken volgestoken. Datzelfde meisje had vorige week nog alle scharen genomen en aan de man verkocht die oud ijzer komt ophalen, ... Hetzelfde gebeurt ook met de vijf Gokarna boys. Die kregen vorige week "nieuwe" kleren. Twee dageng eleden komen ze in versleten vodden naar Shangrila toe en ze vragen naar nieuwe kleren, omdat ze het te koud hebben. Deze die ze hadden gekregen hebben ze verkocht. Vorige week is er ook een grotere jongen weggelopen nadat hij vanop het derde verdiep een emmer water naar beneden had gesmeten op een brandend vuur waar er zker 10man rondzat om zich te verwarmen. De assen en het hout is in de gezichten gevlogen en iederen was behoorlijk in paniek. Gelukkig heeft er niemand serieuze brandwonden opgelopen, maar Maaila, diegene die dat had gedaan, heeft toch na n hevige discussie met de social worker zijn rugzak genomen en vertrokken. Gisteren keerde hij terug om zijn citizenship card op te halen, omdat hij elders onderdak heeft gevonden.
Hier in KTM is het behoorlijk koud geworden! Overdag kan het als de zon er is tot de 20 graden zijn,maar de ochtenden, avonden en nachten zijn echt koud. Het enige wat ons dan nog kan verwarmen is de bloempot op het brandende gasvuur, het "kamp"vuurtje buiten op de speelplaats of de grote wollensjaal die iedereen voor zijn kerstmis hier heeft gekregen. Het is hier niet kouder dan in Belgie, maar de huizen zijn hier niet verwarmd en vanaf de zon weg is, is alles koud, eveneens het water om een tamelijk warme (wat zal ik genieten van mijn eerste echte warme douche!) douche te kunnen nemen.